7 Jaar

21 september 2002 Zijn we in het huwelijksbootje gestapt.
Dus ons bootje dobbert al 7 jaar. Helaas een dag met gemengde gevoelens.

We hebben al heel wat "stormen " doorstaan, waar velen uit elkaar zouden gaan , maar ons bootje blijft rustig verder dobberren. Van de tegen kantingen waar we soms mee te maken hebben, trekken we ons niks van aan, met jaloersheid van anderen tot gevolg. Ja er zijn zelfs mensen jaloers op ons.

Ons huwelijk, begon eigenlijk al niet zo best. De week ervoor overleed plots pit T ( mijn grootmoeder langs mama's kant). Donderdags voor ons huwelijk de begrafenis, zaterdags onze trouw.Dus de laatste zenuwen voor een huwelijk heb ik nooit gekend. De dag zelf was prachtig.

Enkele maanden later was ik zwanger, een droom( Wat is er mooier om uitgerekend te zijn op je huwelijksverjaardag). Maar ook heel zwaar, mijn pit H die overleed, mijn papa die een hele zware operatie moest ondergaan. Mijn zwangerschap was het lichtje in de duisternis.
Helaas spatte deze droom uiteen op 9 juni 2003. Het ging fout.
Ons lichtpuntje werd levensloos geboren op 10 juni 2003 .
Velen kunnen dit ook als koppel niet aan. Maar wij zijn deze "zwaarste" storm samen doorgekomen.
Ons huwelijk is dan ook bezegeld met 3 schatten van kinderen. 3 Heel bijzondere kinderen,1 engeltje en 2 bengels die hun zusje op handen dragen.
Ze hebben hun zusje nooit gekend, maar voor hen bestaat ze wel degelijk.

We blijven verder dobberen in ons bootje dat ondertussen groter geworden is. Tegenwoordig mag je "blij en tevreden zijn" dat je 7 jaar haalt.