In het klasje van kleine M is er vandaag een nieuw kindje begonnen. Aangezien ik taalmama ben, is dit een een kindje erbij.
Het is deze keer een uitdaging, de juf heeft een vermoeden dat het kindje niet veel Nederlands verstaat. Het kindje is van Turkse origine.
Het is zo dankbaar als je merkt dat kindjes vooruitgang maken. Heb al wat kindjes taal bij gebracht.
* een kindje dat 3/4 Duits sprak
* een kindje dat met veel moeite enkele woordjes sprak ( van dit kind kan ik eigenlijk zeggen,was in het begin een ramp op alle vlakken: niet zindelijk, ..... eigenlijk is de school een goedkope kinderopvang.Want het is nog steeds niet zindelijk, slaapt op school een halve namiddag ( thuis niet ) Maar nu spreekt het kindje zinnen, kent de kleurtjes,............. Dit kind "probeer" ik nu vooral beleefdheid en goede manieren bij te brengen. Want dat kent het kindje het, vloeken, onbeleefd zijn, andere kindjes bijten of slaan, ....
* een kindje dat wel vlot sprak maar nog veel dingen in een echt babytaaltje en als het er goed uit kwam slikte het de laatste letters in.
Sommige kinderen zijn je zo dankbaar en eigenlijk de kindjes niet alleen. De juf ook.
Wat doe ik zoal met de kindjes. Ze lezen of kijken boekjes, daar bij vertellen ze wat ze zien. Soms werken we met kaartjes uit dopido ofzo. Per kindje is dit een kwartiertje als ze flink meewerken, soms haal je met moeite 10 min.
Zo heeft elk kleuterklasje een taalmama of taaloma.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten