Gisteren belde ik naar de kinderarts voor een afspraak voor de kindjes hun gewichtscontrole. Vooral voor grote M. Die heeft zijn leventje lang al moeite om bij te komen. En dan nu met zo intensief te turnen, is dat niet zo evident.
Maar om dan een afspraak te kunnen vastleggen ben je ook al enige tijd verder.Want de receptioniste is nogal een "moeilijke"
Maandag belde ik wel 10 keer en elke keer bezet toon, dan ging de telefoon "eindelijk" gewoon over maar nam niemand meer op. Dus gisteren belde ik opnieuw en de 1ste keer opnieuw bezet toon en de 2keer namen ze wel op.
Ik :vroeg of het mogelijk was om een afspraak te maken voor dokter C
receptioniste: Wat is het probleem
Ik : er is geen probleem het is voor gewichtscontrole
stilte
receptioniste: Tja
(Voelde haar al aankomen)
Ik: de hele uitleg gedaan dat grote M al 6,5 jaar moeite heeft om bij te komen en dat hij nu intensief turnt.
receptioniste: groeit u zoon nog goed.
Ik : ja,maar het is bijna een jaar geleden dat de kinderarts hem nog onderzocht,gewogen en gemeten heeft. Dus ik vind wel eens nodig.
stilte
receptioniste: tja mevr u zoon zal toch wel onderzocht zijn
ik : neen
receptioniste: u hebt toch papieren moeten invullen, dat hij in uitstekende gezondheid verkeerd
ik: neen
stilte
receptioniste: maar u zoon moet toch naar school
ik: maar op woensdagnamiddag niet, en heeft hij geen training
receptioniste: dan komt u morgen maar.
Je zou bijna "spijt" gaan krijgen dat je kind aan sport doet. Gelukkig is de kinderarts, maar de receptioniste(n) zou je soms door de hoorn van de telefoon halen.
Ze heeft me enkele jaren terug ook zo eens afgescheept toen kleine M zijn elleboog ontwricht was: geef u zoontje wat pijnstilling en zie of hij zijn arm kan gebruiken.
Was dan naar de huisdokter gegaan en die had ons doorgestuurd naar spoed. Toen ik de volgende dag belde om me door te verbinden met de kinderarts,wou ze ook niet. Had haar toen gezegd gisteren vond je het ook niet nodig. Moest hem wat pijnstilling geven,maar heb wel op spoed gezeten en zijn arm was ontwricht.
De reactie was toen:" oei mevrouw,was het zo erg dat wist ik niet"
Dus ik ben steeds op mijn hoede voor haar
2 opmerkingen:
ik begrijp niet dat die zo hoog van hun toren kunnen blazen zenne... oke, het is ook niet leuk dat mensen bellen als het uiteindelijk niets was, maar dan nog... ik zou denk ik niet zo rustig en vriendelijk zijn kunnen blijven als ik al weet dat het zoeen dame is...
ik vind dat wel erg zo'n assistent hoor. tjonge je belt toch niet voor niets...hoe ist afgelopen bij de dokter?
Een reactie posten