Als kind ging ik er al met mijn ouders.
De zon die vanachter de dijken komt en de bewolking die wegtrok.
We zagen heel veel "vriesganzen". De volkswijsheid zegt als je die ziet gaat het nog vriezen. Hoe groter de groep , hoe harder het vriest. We hebben er heel veel gezien wel een groep of 5-6
We waren op 2 verschillende plaatsen, op de eerste plaats kwam de vloed op. Dus hebben we een klein stukje op het strand kunnen wandelen,tot aan het volgende trapje. Dan zijn we een stukje verder gereden.
Daar kregen we dit te zien:
Hierna zijn we terug naar huis gereden, allen bijna verkleumt van de koude. Al waren we allen goed ingeduffelt. Maar we allen blij dat we het hadden gedaan. De jongens zeiden eerst wel " wie gaat er nu in de winter en met nieuwjaar naar zee" Ze waren als eersten om te zeggen : zo zalig, die stilte, die rust, ...Tja hooggevoelige kinderen, dan kan de silte en rust echt zalig zijn,. Eventjes rust in hun hoofd
Zelfs baby M, was in zijn nopjes. Al had hij traantjes van de wind.
2 opmerkingen:
Mooi hoor! En dat ligt dan ook nog vlak bij je eigen huis!
Huisvlijt
inderdaad , op een 40 minuutjes rijden
Een reactie posten