Zilver

Vandaag was het zover voor grote M. Terug meedoen aan een wedstrijd. Hij heeft er naar toe geleefd, maand na maand, week na week ,dag na dag, .....
De zenuwen kwamen erbij. Hij stelde zichzelf "eisen" , hij had al "peptalk" gekregen van een trainer ( de buurjongen) . Zelf had ik hem al gezegd, wat je ook behaald , voor ons is het goed.
De wedstrijd ging van start, grote M straalde het nodige zelfvertrouwen uit.  Bij zijn laatste oefening kreeg hij zelfs complimenten van een trainer van een andere club.
Wij hadden al horen afroepen iedereen kreeg een medaille. Grote M had dit niet gehoord.
De deelnemers werden afgeroepen. Eerst degene die brons hadden. Grote M dacht " heb weer niks, want ben er niet bij"
Daarna werd zilver afgeroepen en ze riepen als eerste af. Hij dacht dat kan niet, Ik heb "zilver"
Vol ongeloof en beduusd de medaille in ontvangst nemen:

 Trots en blij, het moest toch ff bezinken.

De trainer die hem begeleidde, was ook trots op grote M. Hij wist ons te vertellen dat zijn oefening aan de brug en de grond bijna vlekkeloos was. De oefening aan de rek had ook enkele super goede elementen.