Vandaag een dag met gemengde gevoelens.
Deze nacht is onze grote hond overleden.
Tosca was een Mechelaar en een afgedankte politiehond. Maar lang heeft ze dat niet gedaan een goed 1,5 jaar. Het was ook een knuffelhond,echt een hond als ze iemand zag ze ernaar toe ging om te knuffelen.
En als politiehond is dat niet zo evident. Haar vorig baasje heeft nog even gedacht om haar tot drugshond te laten opleiden. Maar als dit niet lukt worden die honden gewoon afgemaakt. Dus had mijn zus haar ex-man aangeboden om hij voor de hond te zorgen. Maar al vlug werden de zorgen aan ons overgelaten.
Haar politie"snuffelen" had ze nooit afgeleerd.
Ze "luisterde" zelfs naar mijn papa toen die geopereerd was keelkanker en hij stembandloos verder moest. Hij moest maar in zijn handen klappen en daar stond ze.
Toen ik zwanger was heeft ze uren tegen mijn buik gehangen. Schopte de baby,dan duwde zij terug met haar poot of snuit.
16 jaar heeft ze mogen leven,met een groot deel een heel mooie leven. Tot gisteren ze zakte door haar poten. We hadden de dierenarts opgebeld,maar die kwam te laat. Helaas!
3 opmerkingen:
Een mooi leven heeft ze dan nog gehad bij jullie.
hé daar, het verlies van een trouwe viervoeter doet altijd pijn.
Maar jullie hebben er voor gezorgd dat ze 14 jaar een warm nest had. Ze heeft het goed gehad bij jullie !
ze heeft bij jullie een fijn leven gehad.ik wens jullie veel sterkte met het verlies. zal voor jou toch moeilijk zijn want ze was al bij jullie toen je zwanger was van Isaline* toch.. dus dat is weer een stukje van Isaline* weg...
maar ze ze zullen samen zijn en bij je vader.dat kan troosten...maar voor jullie zal t moeilijk en wennen zijn. veel liefs van Judith
Een reactie posten