zondag 1 november 2009

Bijna traditie

Het is bij Matyas bijna jaarlijkse gewoonte aan het worden dat hij zich begin november goed pijn doet. Eerst was het Milan die jaarlijks rond dezelfde periode viel met als gevolg een jaar geleden een tand uit die dan wel al 2 jaar los stond.
Dus die loopt al 1 jaar rond met een "schietkraampje" Hij heeft de leeftijd bereikt dat ze bijna beginnen wisselen.

Vorig jaar was Matyasje erin geslaagd zijn elleboog te ontwrichten. Waardoor we toch enkele uurtjes van huisdokter naar spoed reden.
Want toen had eerst gebeld naar de kinderarts, de receptioniste vond het niet nodig dat we langs kwamen. Dus dan daar de huisdokter, die dacht aan een groenhoutbreuk ( dat is het smalle beentje in de onderarm),dus die stuurde ons door naar de spoed om foto's te laten nemen.
Bleek dan elleboog ontwricht.

Nu loopt hij rond met een blauw oog.
Hoe komt hij daar nu aan ?? Gebotst op school met een ander kindje en gevallen op de bank. Dit gebeurde donderdag. Er is ook schaafwondje aan zijn oogje.
Op zich viel het nogal mee,buiten het wondje. Maar vrijdag had zat zijn oogje bijna dicht zo opgezwollen was het.
Gisteren was het goed ontzonken en nu is het geel aan het worden, met een dikke korst op de wonde nu.

Dus is het eigenlijk jaarlijkse gewoonte aan het worden dat de broertjes vallen begin november .
Het is toch al het 4de jaar op rij.

Geen opmerkingen: