Kleine M is al een 3-tal weken in een verschrikkelijke bui.
Thuis is hij echt om aan de wasdraad te hangen een echt duivelke:
* wil niet luisteren
*doet zijn eigen zin
* maakt ruzie
* bijt grote M
* ruimt niet op
* Hoe meer rommel maken ,zoveel te leuker
...........
Gisteren ging het echt te ver. Had hem al enkele keren een verwittiging gegeven. Hier krijgen ze 3 kansen, luisteren ze dan niet volgt een straf. Meestal is dat ffkes in de hoek staan, geen tv kijken tot geen choco op de boterham naargelang wat ze uitsteken.
Maar kleine M had geen oren, grote M had al gezegd " mama niks zeggen op school hé" Dit wilde zeggen "mama, ik weet dat ik stout was"
Dus ging ik gisteren vragen aan kleine M zijn juf of hij op school ook zo stout was als thuis.
Wat ik daar te horen kreeg, deed me bijna iets aan mijn hart kijgen.
Op school is hij echt een engeltje, letterlijk het BRAAFSTE kindje van de klas:
* maakt geen ruzie
* wil hij met iets anders spelen,ruimt het andere eerst op
* zoekt geen conflicten met andere kindjes
* is eerder een bemiddelaar
*luistert hij
*................
Echt alles het tegenovergestelde van thuis.
Sinds het babbeltje met zijn juf is hij thuis ook gekalmeerd. Zijn tij is gekeerd.
OEF !!!!!!!!!!
1 opmerking:
hahah helemaal herkenbaar hoor. in de klas had ik ook altijd lieverds, maar als de ouders op gesprek kwamen voor het rapport wamen de verhaleb van thuis.oef! stout dat ze kunnen zijn en ja dan kan een praatje van de juf helpen...Hier is t niet anders hoor.. Kjell is heel ondeugend thuis! maar nu we verhuisd zijn zit hij niet meer op het kinderdagverblijf en hij wacht op een plekje voor de peuterspeelzaal. Dus geen juf die even helpen kan..hahaha maar oh de deugniet kan ineens ook weer zo heel erg lief zijn!!!! geniet maar van je lieve jongens, ze zijn zo groot nietwaar?
Een reactie posten