Na een vrij "zorgeloze" zwangerschap,hoewel in hoeverre kan je spreken van zorgeloos na een engeltje. Hij is steeds een stuiteraartje geweest en nog, met 7 weken voelde ik hem al bewegen.
op 4 maand liep ik gekneusd rond. Dit samen met bekkeninstabiliteit die nooit meer zou weggaan na de geboorte.
Met 30 weken +/- 2 cm ontsluiting. Op 14 februari, nog een "preek" gekregen van mijn opa dat ik nog steeds rondliep. Wist toen al dat ik op 17 februari werd ingeleid.
Na de nodige pilletjes, vliezen prikken, .... uren die verstrijken krijg ik een infuus om de onsluiting te bevorderen. Kan het opeens niet meer rapper gaan. Op 30 min ga ik van bijna niks naar persweeën.
We raken net in de bevallingskamer, jaja kleine M had blijkbaar grote haast.
Met alle gevolgen ,niet wetende dat hij op 18 februari overgebracht zou worden naar het UZ Gent, op de dienst neonatologie.
De eerste dagen met de stuurstofkoepel. Nadien met de CPAP
Nu 5 jaar later is hij een copy van mijn( overleden) papa, kwa karakter en uiterlijk
2 opmerkingen:
Een hele fijne verjaardag, maar wat een verhaal seg...
Inderdaad, het ventje heeft al "avonturen-leven" gehad op z'n 5 jaar :-))
Zijn karakterker is er ook door gevormd.
Een reactie posten